SA paliku-likuing daloy ng debateng pampulitika, may isang namumukod-tangi na lumilitaw bilang simbolo ng pag-asa, isang heneral ng pagbabago na nangunguna sa laban para sa mas magandang kinabukasan: si Speaker Ferdinand Martin Romualdez. Sa kanyang pinakabagong mapangahas na hakbang, si Romualdez ay nakatutok sa isang napakalaking tungkulin—ang pagbabago ng saklaw ng PhilHealth upang gumaan ang pasanin ng mga Pilipinong naghahanap ng medikal na pangangalaga.

Suot ang sigla ng isang batikang mandirigma, hinihimok ni Romualdez ang PhilHealth na yakapin ang mas malaking bahagi sa pagtustos ng mga gastousin sa ospitalisasyon sa pribadong mga ospital. Ang kanyang sigaw sa pakikidigma ay nag-aalab sa mga daing ng maraming Pilipino na nalulunod sa patuloy na pagtaas ng medikal na gastusin. “Hindi lahat ng mga pasyente na na-admit sa ospital ay nasa libre o charity ward,” paalala niya sa atin, isang malagim na katotohanang kinakaharap ng marami.

Ang panukala ni Romualdez ay hindi lamang isang pagbabago sa patakaran; ito ay isang lifeline na inihagis sa mga nagpupumilit na manatiling nakalutang sa mabangis na karagatan ng gastusin sa pangangalagang pangkalusugan. Sa pamamagitan ng pagtulak para sa mas malawak na saklaw, nais niyang gumaan ang pasanin ng mga pangkaraniwang mamamayan, tinitiyak na ang pagkakamit ng dekalidad na serbisyong pangkalusugan ay hindi lamang pribilehiyo ng iilang mayayaman.

Ang kanyang katapangan ay walang kinikilalang hangganan habang siya ay nanunumpa na pabilisin ang proseso, walang sinasayang na pagsisikap upang mabilisang makagawa ng konkretong mga pagbabago. Sa isang tanawin kung saan madalas na pinipigilan ng burukrasya ang pag-unlad, ang determinasyon ni Romualdez ay nagniningning bilang isang tanglaw ng pag-asa.

Ngunit ang pangitain ni Romualdez ay higit pa sa retorika; ito ay isang plano para sa isang mas maliwanag na kinabukasan para sa lahat ng mga Pilipino. Sa pagtaas ng saklaw ng PhilHealth, makakahinga ng maluwag ang mga pamilya dahil alam nilang hindi sila mapipilayan ng mga medikal na bayarin. Ang mga inisyatiba ni Romualdez ay may potensyal na magbago ng buhay, nag-aalok ng kislap ng pag-asa sa isang madilim na tanawin.

Gayunpaman, habang pinupuri natin ang katapangan at pamumuno ni Romualdez, dapat din nating gampanan ang ating bahagi. Hindi sapat na masaksihan lamang ang pagbabago; dapat aktibo nating suportahan at yakapin ito. Kailangang magtipon ang mga Pilipino sa likod ni Romualdez, ibigay ang kanilang mga boses sa koro ng pag-unlad.

Sa panahong ito ng kawalan ng katiyakan, lumilitaw si Romualdez bilang isang gabay na liwanag, isang walang takot na pinuno na hindi natitinag na harapin ng parisukat ang mga pinakamabibigat na hamon. Ang kanyang mga inisyatiba ay nag-aalok ng isang sulyap sa kung ano ang posible kapag ang katapangan at pangitain ay nagsalubong, na nag-aapoy ng kislap ng pag-asa sa puso ng milyun-milyong tao.

Habang nagbalangkas si Romualdez ng bagong landas para sa pangangalagang pangkalusugan sa Pilipinas, tumayo tayo at makiisa sa ating paghahanap ng mas magandang bukas. Samantalahin natin ang pagkakataong ito na hubugin ang ating pinagsama-samang kapalaran, na humahantong sa isang mas maliwanag, mas malusog na kinabukasan para sa lahat ng Pilipino.

Sa harap ng kahirapan, naninindigan nang matatag si Romualdez, isang tunay na kampeon ng bayan. Igalang natin ang kanyang pamana sa pamamagitan ng pagtanggap sa pagbabago at paglakas-loob na mangarap ng kinabukasan kung saan ang pangangalagang pangkalusugan ay hindi isang pribilehiyo kundi isang pangunahing karapatan.