HABANG lumulubog ang araw sa maluwalhating mga taluktok ng The Tamayong Prayer Mountain, Davao City, isang kadiliman ang bumabagsak sa bulwagan ng pananampalataya at kapangyarihan. Ang balita tungkol sa utos ni Central District of California Judge Terry Hatter Jr. na tanggalin ang selyo ng mga warrant of arrest laban kay Pastor Apollo Quiboloy, tagapagtatag ng Kingdom of Jesus Christ (KOJC), ay nagpapadala ng panginginig sa gulugod ng lahat ng nangahas na sumilip sa kalaliman ng kanyang umano’y mga krimen.

Ang mga akusasyon na ibinabato laban kay Quiboloy at sa kanyang mga kasamahan ay hindi pagkakamalang hindi kakila-kilabot: pagsasabwatan upang makisali sa sex trafficking, pamimilit, pagpupuslit ng cash, at ang kasuklam-suklam na pagsasamantala ng mga bata. Tulad ng isang nagniningas na sugat na nakatago sa ilalim ng isang pakitang-tao ng kabanalan, ang kanyang diumano’y mga paglabag ay naglantad sa kabulukan sa kaibuturan ng kanyang dating iginagalang na imperyo.

Sa mga talaan ng kasaysayan, ang paglusong ni Quiboloy sa kahihiyan ay nakatagpo ng kakila-kilabot na pagkakatulad sa pagbagsak ng iba pang maimpluwensyang mga tao na naniniwala na sila’y higit pa sa batas. Mula sa mga maniniil noong sa-unang kapanahunan hanggang sa mga pinuno ng mga kulto ng kamakailang alaala, walang nakaligtas sa mahabang bisig ng hustisya. Ang kapalaran ni Quiboloy, tila, ay nakatakdang tahakin ang parehong kalunos-lunos na landas.

Ngunit ang ipinagkaiba ni Quiboloy sa mga nauna sa kanya ay ang kapangahasan ng kanyang mga pagtanggi, ang makamandag na pagsuway na ginawa niya laban sa mga nag-aakusa sa kanya. Sa kanyang baluktot na salaysay, itinuring niya ang kanyang sarili bilang biktima ng malawak na pagsasabwatan na inayos ng gubyernong US, na tinulungan ng mga kasabwat na opisyal sa Pilipinas. Gayunpaman, ang kanyang mga hungkag na protesta ay gumuho sa harap ng napakaraming ebidensya at ang nakagigimbal na mga testimonya ng kanyang mga sinasabing biktima.

Habang tinutugis siya ng FBI na parang lobo na sumubaybay nang palihim sa biktima nito, natagpuan ni Quiboloy ang kanyang sarili na nabitag sa sapot ng sariling niyang gawa, ang kanyang dating makapangyarihang imperyo ay naging guho ng walang humpay sa pagsalakay ng hustisya. Ngunit sa gitna ng kaguluhan, lumilitaw ang isang kislap ng pag-asa sa katauhan ni DOJ Secretary Jesus Crispin Remulla, isang tanglaw ng katuwiran sa gitna ng kadiliman.

Ang mabilis na pagkilos ni Remulla na magsampa ng mga kaso laban kay Quiboloy ay nagpapadala ng malinaw na mensahe sa lahat ng maglalakas-loob na yurakan ang karapatan ng mga inosente: walang sinuman ang higit sa batas. Ang kanyang hindi natitinag na pangako sa pananagutan ay nagsisilbing sigaw para sa sambayanang Pilipino, isang panawagan sa pakikibaka laban sa katiwalian at pagsasamantala.

Sa sambayanang Pilipino, nakikiusap ako sa inyo: yakapin ang mga pangyayaring ito hindi bilang dahilan ng kawalan ng pag-asa, kundi bilang isang tanglaw ng pag-asa sa kadiliman. Manatiling matatag sa inyong kahilingan para sa katarungan, at hayaang marinig nang malakas at malinaw ang inyong mga boses. Sapagkat sa pamamagitan lamang ng pagkakaisa at pagpapasiya masisiguro natin ang isang mas maliwanag na kinabukasan para sa mga susunod na henerasyon.

Habang nalalapit na ang takda ng pagtutuos, ang kapalaran ni Quiboloy ay nababatay sa balanse, ang kanyang dating hindi magugupi na kuta ay gumuguho sa ilalim ng bigat ng kanyang diumano’y mga krimen. Huwag tayong manghina sa paghahangad ng katotohanan at katarungan, sapagkat sa mga sandaling ito ng kadiliman, ang liwanag ng katuwiran ay nagniningning.