Ang pinakabagong proyekto ni Alfred Vargas, ‘Pieta’, ay nagpapakita ng halos Shakespearean na bigat, isang larawan ng kalungkutan at pagtubos na ipininta gamit ang pinakamaselang mga kulay ng sinemang Pilipino. Ang pelikulang ito, na tampok ang bantog na si Nora Aunor at ang laging kahanga-hangang si Gina Alajar, ay isang emosyonal na tunawan na nangangakong tatatak sa mga puso ng mga manonood.

ISANG DALUBHASANG PAGGANAP

Ang pagganap ni Vargas bilang Isaac, isang dating bilanggo na nagsusumikap na muling makipag-ugnay sa kanyang may sakit na ina, ay walang iba kundi isang paghahayag. Mula sa sandaling lumabas si Isaac sa mga anino ng pagkakakulong, binigyan siya ni Vargas ng malungkot na halo ng pagsisisi at pag-asa. Ang kanyang mga pakikipag-ugnayan sa kanyang ina, si Rebecca, na ginampanan ng maalamat na si Nora Aunor, ay isang natatanging pagganap sa tahimik ngunit makapangyarihang pag-arte.

ANG BIGAT NG ALA-ALA

Ang paglalakbay ni Isaac ay nababalutan ng makapal na ulap ng mga nakaraang pagkakamali at hindi binibigkas na mga panghihinayang. Si Vargas ay naglalakbay sa emosyonal na tanawin na ito na may bihirang sensibilidad, bawat tingin at kilos ay puno ng bigat ng hindi masabi na kalungkutan. Ang kanyang pagganap ay lumalampas sa simpleng pag-arte; ito ay nagiging isang buhay na karanasan, isang nakalantad na ugat sa mga manonood. Ito ay lalong malinaw sa mga eksena kung saan sinusubukan ni Isaac na pukawin ang lumilipas na alaala ng kanyang ina, bawat bigong pagkilala ay isang sariwang sugat.

MGA KAPURI-PURING KASANAYAN SA SINING

Ang kasanayan ni Vargas sa sining ay maliwanag sa kanyang kakayahang balansehin ang loobing kaguluhan ng karakter sa isang panlabas na kalmado. Ang kanyang mga eksena kasama si Aunor ay partikular na kapansin-pansin. Ang pagganap ni Aunor bilang isang ina na bumabagsak sa kailaliman ng pagkasintu-sinto ay masakit na katotohanan, at si Vargas ay sumasabay sa bawat hakbang, ang kanilang kimika ay nararamdaman at nakakatindig-balahibo. Ang kanyang mga mata, na madalas na bintana sa kaluluwa ng kanyang karakter, ay nagpapahayag ng lalim ng sakit at pag-ibig na hindi kayang bigkasin ng mga salita. Hindi kataka-taka na ang papel na ito ay nagbigay sa kanya ng prestihiyosong FAMAS Award para sa Best Actor noong 2024.

ISANG KARAPAT-DAPAT NA PARANGAL

Ang Filipino Academy of Movie Arts and Sciences (FAMAS) Awards, isa sa mga pinaka-kinikilala na institusyon sa sinemang Pilipino, ay nagbigay parangal sa maraming mga kilalang personalidad mula nang ito ay itatag noong 1952. Ang mga kilalang nanalo sa nakaraan ay kinabibilangan nina Eddie Garcia, Nora Aunor, Vilma Santos, at Fernando Poe Jr., bawat isa ay isang higante sa kasaysayan ng pelikula. Ngayon, sumasama si Vargas sa hanay na ito, ang kanyang pangalan ay nakaukit kasama ng mga dakila, isang patunay sa kanyang pambihirang talento at dedikasyon.

ISANG SULYAP SA LIKOD NG KURTINA

Sa direksyon ng kinikilala sa buong mundo na si Adolfo Alix Jr. at isinulat ng Carlos Palanca awardee na si Jerry Gracio, ang ‘Pieta’ ay isang pelikulang tumatagos sa maraming antas. Ang salaysay ay hindi lamang isang kuwento ng personal na pagtubos kundi pati na rin isang komentaryo sa mga pinsala ng panahon at ang pangmatagalang kapangyarihan ng mga ugnayan ng pamilya. Si Vargas, na nagsisilbi rin bilang producer ng pelikula, ay tinitiyak na bawat eksena ay isang maselang balanse ng kalungkutan at pag-asa, isang salamin na nagpapakita ng mga komplikasyon ng kalagayang pantao.

PAG-AASAM AT PAGTANGGAP

Ang teaser trailer, isang maikling bahagi ng emosyonal na paglalakbay na ipinapangako ng ‘Pieta’, ay nakakuha na ng malaking atensyon. Ang mga tagahanga ay sabik na naghihintay ng buong pagpapalabas, handang lumubog sa isang kuwento na, kahit sa pribyu pa lamang, ay tumama na sa isang kolektibong damdamin. Ang pananabik ay nararamdaman, ang hangin ay makapal sa pangako ng mga luha at kaluwagan.

KONGKLUSYON

Ang pagganap ni Alfred Vargas sa ‘Pieta’ ay isang liwanag ng kung ano ang kayang maabot ng sinema kapag ang puso at sining ay nasa perpektong pagkakaisa. Ang kanyang pagganap bilang Isaac ay hindi lamang isang tagumpay sa pag-arte kundi isang malalim na paggalugad sa kaluluwa ng tao. Habang binabati natin si Vargas sa kanyang karapat-dapat na FAMAS Award, ipinagdiriwang din natin ang sining ng pagkukuwento na gumagalaw sa atin, hinahamon tayo, at sa huli, nagpapaalala sa atin ng ating ibinahaging sangkatauhan.